
vrijdag, augustus 06, 2004
Commentaren van fotografen op de wurggreep van de voetbalclubs (en concertpromotors) op hun werk:
Guus Dubbelman: "Dit is al twintig jaar gaande. Ooit waren fotografen vrij om te doen wat ze wilden, toen mochten ze alleen nog maar aan de korte kant van het veld staan. Weer wat later moesten ze achter reclameborden zitten, tegenwoordig mag je niet van plek wisselen, zelfs al worden na een verlenging penalty's genomen bij het doel aan de overkant van het veld."
Paul Bergen (popfotograaf): "Ergens halverwege de jaren tachtig kregen fotografen ineens te horen dat we bij grote sterren alleen nog maar tijdens de eerste twee, drie nummers mochten fotograferen. Bij Britney Spears mochten we van drie nummers alleen de eerste minuut fotograferen, daarna was het wegwezen. Ook komen er steeds meer lange-lenzenconcerten waarbij oude sterren zich alleen nog laten fotograferen op minimaal tachtig meter afstand. Soms sta je daar en denk je: waar ben ik in godsnaam mee bezig?"
Meer in de Volkskrant.
Guus Dubbelman: "Dit is al twintig jaar gaande. Ooit waren fotografen vrij om te doen wat ze wilden, toen mochten ze alleen nog maar aan de korte kant van het veld staan. Weer wat later moesten ze achter reclameborden zitten, tegenwoordig mag je niet van plek wisselen, zelfs al worden na een verlenging penalty's genomen bij het doel aan de overkant van het veld."
Paul Bergen (popfotograaf): "Ergens halverwege de jaren tachtig kregen fotografen ineens te horen dat we bij grote sterren alleen nog maar tijdens de eerste twee, drie nummers mochten fotograferen. Bij Britney Spears mochten we van drie nummers alleen de eerste minuut fotograferen, daarna was het wegwezen. Ook komen er steeds meer lange-lenzenconcerten waarbij oude sterren zich alleen nog laten fotograferen op minimaal tachtig meter afstand. Soms sta je daar en denk je: waar ben ik in godsnaam mee bezig?"
Meer in de Volkskrant.